نهمین راه برای ذله کردن مامی بیچاره!!!

سوال خوبی بود٬ خوشحال میشدم از کنجکاوی هات.

بعد یه مدت دیگه انگار کنجکاوی نبود یه جور کِرم بود که به اعماق مخیله ات نفوذ کرده بود

واسه ذله کردن من!

یه صبحی از خواب بیدار شدی و گفتی این چیه؟ پرسیدی پرسیدی تا رسیدی به من.

اشاره به من کردی وپرسیدی این تیه؟ گفتم مامان!

خنده ی شیطنتی کردی یعنی من گولت زدمو تو نفهمیدی!!!

اما حالا که بزرگتر شدی٬ تکیه کلامت شده "چرااااااا؟"

از ذله شدن گذشته ٬ دیوانم کردی آیدا!

بعضی وقتها از بس میپرسی چرا و من جواب میدمو تودوباره چرای بعدی رو آماده داری٬

احساس میکنم تمام سلولهای بدنم دارن گریه میکنن!!!

آقای ذبیحی (مشاورمون که تو به اسم دکتر بازی میشناسیش!) گفته بود ما موظفیم همه ی

 سوالاتت رو جواب بدیم که خدای نکرده به استعدادهات ضربه ای وارد نشه٬

و همچین که دیدیم سوالاتت چرت شد حواستو پرت کنیم.

ولی مگه تو ول میکنی آیدا!

شاید یک یا دوثانیه! حواست پرت شه ٬ که البته برای من مستاصل زمان خوبیه برای

ریکاوری مغز! و گشتن برای جواب مناسب.

گاهی وقتا کفگیر من برای چراهای تو به ته دیگ میرسه و... راحت بگم کم میارم!

.

آیدا چرا مامان دوستت داره٬ چرا؟

چرا توشیرینی٬ چرا؟

چرا من عاشقتم٬ چرا؟

...

راهی برای هدفمندی٫ رهایی و... ندارم جز صبر صبر وصبر! 

اگه راه حلی به ذهنتون رسید به منه یک عدد مامی بیچاره مستاصل٬ در راه خدا کمک کنید!